Kulinarne doznania 2019

Jedzenie jest nieodłącznym elementem moich podróży. Szukam kulinarnych doznań, zapachów i smaków. Zdarza się, że przed wyjazdem przygotowuję listę potraw, owoców, warzyw, przypraw które chciałabym spróbować podczas moich wypraw, a czasami idę na żywioł, eksperymentuję, wybieram potrawy na chybił trafił. Opuszczam turystyczne szlaki i szukam miejsc gdzie toczy się “normalne życie”. Chętnie odwiedzam targi, uliczne stragany, gdzie mogę znaleźć lokalne produkty. Rok 2019 dostarczył mi wielu kulinarnych doznań i udało mi się odkryć dotąd nieznane dla moich kubków smakowych potrawy.

Do Francji wybrałam się na majówkę. Krótki wypad do Normandii zaowocował w wiele doznań kulinarnych, o których piszę  tutaj. Niekwestionowanym numerem jeden był targ rybny w Trouville-sur-Mer. Przeczytałam o nim przed moim wyjazdem do Francji i po prostu musiałam tam pojechać. Na targu pierwszy raz w życiu spróbowałam świeżych ostryg. Dobrze, że podali do nich dużo wina… To w Normandii zakochałam się w cydrze i francuskich winach, których do tej pory raczej unikałam.

Mój pierwszy posiłek w Kanadzie to oczywiście naleśniki z syropem klonowym. Nie mogłam sobie odmówić tej przyjemności. Jednak to co zapamiętam na całe życie to najlepszy stek jaki kiedykolwiek jadłam, zwłaszcza,  że sama musiałam go sobie przyrządzić. Więcej o mojej kanadyjskiej przygodzie możesz przeczytać tutaj.

Kolejny mój wyjazd to wyspa Bali. I to była istna uczta dla zmysłów. Głównie wyruszyłam tam w poszukiwaniu duriana i muszę przyznać, że nie było to łatwe zadanie. Jest to jeden z owoców, których nie można (pod groźbą kary) wnosić do hotelu.  Jeżeli ktoś z Was miał już przyjemność próbować tego owocu to wie, że jego zapach (a raczej “nieprzyjemny odór’) jest dość specyficzny. W strefie turystycznej był nie do zdobycia. Obiecałam sobie,  że nie wyjadę z Bali dopóki nie spróbuję duriana. Znalazłam go podróżując po Bali na straganie przy drodze. U nas można kupić grzyby, jagody, miody a na Bali przy drodze można dostać lokalne owoce: mangustynki, chlebowiec, snakefruit’a (nie znalazłam polskiej nazwy tego owocu), smoczy owoc. Istne kulinarne szaleństwo.

Bardzo lubię odwiedzać lokalne targowiska, jednak po raz pierwszy miałam okazję zwiedzić takie miejsce nocą. Za sprawą Williama i Koko, których poznałam na Bali udało mi się zobaczyć nocny targ w Denpansar z lokalnymi owocami, warzywami, rybami. Wiele z nich widziałam pierwszy raz w życiu.

A na koniec chciałam jeszcze wspomnieć o restauracji gruzińskiej, którą miałam przyjemność odwiedzić dwa razy w tym roku. Do Gaumarjos po raz pierwszy trafiłam w 2012 i od razu zakochałam się w kuchni gruzińskiej. Polecam chczapuri imeruli, chinkali, pielmieni – palce lizać. Właścicielami tej warszawskiej restauracji są rodowici Gruzini, David i Liana Gamtsemlidze. Może nadszedł czas, żeby wybrać się do Gruzji i sprawdzić smaki u źródła.

Jeśli  podoba Ci się ten wpis, będzie mi bardzo miło, jeśli:

✔ zostawisz pod nim komentarz

✔ zaobserwujesz mój profil na Instagramie

Zapraszam Bali – Wyspa Tysiąca Świątyń (część pierwsza)