Wyznania nauczycielki – czego uczę się od dzieci?

Lubię obserwować dzieci, lubię po prostu być z nimi. Jeżeli tylko zapraszają mnie do swojego świata, przyjmuję to zaproszenie bez wahania. Pokazują mi swój świat; świat, o którym czasami zdarza mi się zapominać. Mam wtedy okazję pielęgnować moje wewnętrzne dziecko.

Często wychodzimy z założenia, że to tylko my, dorośli, uczymy dzieci. A czy dzieci mogą nauczyć nas czegokolwiek? Tak, mogą. Ja każdego dnia uczę się od nich:

1. Radości

Kiedy dziecko jest radosne i szczęśliwe, to śmieje się, skacze, nie myśli czy tak wypada. Jest powód –to trzeba się cieszyć. Dziecko nie zastanawia się, czy wypada się głośno śmiać. Jest szczęśliwe –to się śmieje, a ja razem z nim. Może dlatego każdego dnia idę do pracy z uśmiechem na twarzy i kiedy zamykam za sobą drzwi klasy, to przenoszę się do innego świata, tego lepszego, magicznego świata dzieci.

2. Szczerości

Kocham dzieci za to, że potrafią być rozbrajająco szczere. Że nie udają i nie bawią się w konwenanse, co wypada, a czego nie. Nie analizują i nie zastanawiają się, czy to, co powiedzą, jest dla nich dobre, czy nie. Jeżeli coś im nie pasuje, potrafią to przekazać bez zbędnych ceregieli. Nie są jeszcze obciążone normami społecznymi i obyczajowymi, zasadami obowiązującymi w społeczeństwie.

3. Cieszenia się małymi rzeczami

Dzieci potrafią czerpać radość z życia tu i teraz, dorośli często potrzebują do tego dóbr materialnych. Uwielbiam ten dziecięcy zachwyt, kiedy widzą motylka, biedronkę, śnieg lub lecący samolot. Takie patrzenie na świat bardzo mi odpowiada. Małe rzeczy powodują u nich wielki uśmiech.

4. Kreatywności

Dzieci mają głowy pełne pomysłów, kreują swój własny świat. Są pełne pozytywnej energii, mają tysiąc pomysłów na minutę i potrafią stworzyć coś z niczego. Wyobraźnia sprawia, że dziecko odkrywa i tworzy wspaniałe światy, a ja z przyjemnością w nie wkraczam.

5. Ciekawości świata

Każde dziecko ma w sobie niewyczerpane źródło energii do poznawania świata i odkrywania coraz to nowych jego zakątków. Dzieci mają otwarte głowy, interesują się wszystkim, co je otacza. Muszą dotykać, smakować, eksperymentować. Mają w sobie taką naturalną potrzebę poznawania.

6. Zadawania pytań

Dzieci nie boją się zadawania pytań. Pytanie innych jest dla nich czynnością jak najbardziej naturalną. My, dorośli, często boimy się kompromitacji, bo pytanie może jest zbyt banalne, bo co inni sobie pomyślą. Przecież w naszym wieku i z naszym doświadczeniem nie powinniśmy zadawać takich pytań. Dzieci nauczyły mnie, że nie ma głupich pytań, w końcu uczymy się całe życie.

Wiecie, co jest super w dzieciach? Wszystko.

Dzieci po prostu są takie prawdziwe.

A Ty czego uczysz się od dzieci?

„Dziecko może nauczyć dorosłych trzech rzeczy: cieszyć się bez powodu, być ciągle czymś zajętym i domagać się – ze wszystkich sił – tego, czego pragnie”. – Paulo Coelho

Jeśli podoba Ci się ten wpis, będzie mi bardzo miło, jeśli:
✔ zostawisz pod nim komentarz

✔ zaobserwujesz mój profil na Instagramie
Zapraszam również na wpis: Jak pomóc dziecku w nauce języka angielskiego.